നാഗേന്ദ്രന്‍ ഹണിമൂണ്‍ എന്ന മലയാളം വെബ് സീരിസ് സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ കയ്യടി നേടിയിരുന്നു. സീരിസിന്റെ ചില സീനുകള്‍ സാമൂഹമാധ്യമങ്ങളില്‍ വൈറലാണ്. സുരാജ് വെഞ്ഞാറമ്മൂടിനെ പ്രധാന കഥാപാത്രമാക്കി നിഥിന്‍ രൺജി പണിക്കർ തിരക്കഥയെഴുതി സംവിധാനം ചെയ്യുന്ന വെബ് സീരീസ് പച്ചയായ ജീവിതങ്ങളെ തുറന്നുകാട്ടുന്നുവെന്നാണ് പൊതു അഭിപ്രായം.
ഇപ്പോഴിതാ സിനിമയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്താനാകുന്ന ഒരു കുറിപ്പ് സൈബര്‍ ലോകത്ത് ശ്രദ്ധ നേടുകയാണ്. സിന്ധു സൂരജ് എന്ന ഫെയ്സ്ബുക് അക്കൗണ്ടിലാണ് കുറിപ്പ് പങ്കുവച്ചിരിക്കുന്നത്. നാഗേന്ദ്രന്‍സ് ഹണിമൂണ്‍ എന്ന സിനിമയും സ്വന്തം ജീവിതവും തമ്മിലുള്ള സാമ്യങ്ങളെ എടുത്തു കാണിക്കുന്ന കുറിപ്പ് വൈകാരികമാണ്.
'ഓരോ തവണ നാഗേന്ദ്രനെ കാണുമ്പോഴും ഞാനെന്റെ അച്ഛനെ ഓർത്തു. നാഗേന്ദ്രൻ എന്ന കഥാപാത്രം എന്റെ അച്ഛൻ കട്ടർ ബാബുവായിരുന്നു. വിവാഹശേഷം ആറ് മാസത്തോളം ഭാര്യക്കൊപ്പം താമസിക്കുകയും ഒരു കുഞ്ഞ് ജനിച്ച് കുറച്ചു കാലത്തിന് ശേഷം പണവും സ്വര്‍ണവുമായി കടന്നുകളയും.'- സിന്ധു പറയുന്നു. സിന്ധുവിന്റെ അനുഭവം വായിച്ചപ്പോൾ കണ്ണും മനസ്സും ഒരുപോലെ നിറഞ്ഞെന്നും കുറിപ്പ് ഹൃദയഹാരിയാണെന്നും ചിലര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.
കുറിപ്പിന്റെ പൂര്‍ണ്ണരൂപം വായിക്കാം;
നാഗേന്ദ്രൻസ് ഹണിമൂൺ ഞാൻ കണ്ടപ്പോൾ, ഒരോ തവണ നാഗേന്ദ്രനെ കാണുമ്പോഴും ഞാനെന്റെ അച്ഛനെ ഓർത്തു, നാഗേന്ദ്രൻ എന്ന കഥാപാത്രം എന്റെ അച്ഛൻ കട്ടർ ബാബുവായിരുന്നു. ഒരു ചെറിയ വ്യത്യാസമുണ്ട് നാഗേന്ദ്രനെ പോലെ എല്ലായിടത്തു നിന്നും വേഗത്തിൽ രക്ഷപ്പെടുന്ന ഒരാളായിരുന്നില്ല, ഒരിടത്ത് മിനിമം ആറു മാസമെങ്കിലും നിൽക്കും, ഒരു കുഞ്ഞിനെ എങ്കിലും ഉത്പാദിപ്പിക്കും, പിന്നെ ഇടക്കും തലക്കും ഒക്കെ വിസിറ്റ് നടത്തും, രണ്ടു മൂന്നും ഒക്കെ കുട്ടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാണ് കേൾവി.
ഭാര്യമാരുടെ സ്വർണം, പശൂനെ വിറ്റതും ആടിനെ വിറ്റതും ഒക്കെയുണ്ടെങ്കിൽ അത് ഒക്കെ തരം പോലെ കൈക്കലാക്കും. ഏതു നാട്ടിലാണോ ഉള്ളത് അവിടുത്തെ തടി മില്ലിൽ ഒരു പണി സംഘടിപ്പിക്കുക മൂപ്പർക്ക് വളരെ എളുപ്പമായിരുന്നു. അവിടുത്തെ ഭാര്യയെ മടുക്കുമ്പോൾ അടുത്ത തടിമില്ല്.. അടുത്ത ഭാര്യ... ബ്രോക്കർമാരാണ് ഒരു സ്ഥലത്തെത്തിയാൽ ആദ്യത്തേ കൂട്ടുകാർ... ആ പഞ്ചായത്തിലെ പുര നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പാവപ്പെട്ട ഏതേലും പെണ്ണിനെ ചെറുമട്ടത്തിൽ അങ്ങോട്ടു കെട്ടും.
അന്നത്തെ കാലത്ത് ഈ കട്ടറിൽ മരം മുറിക്കുന്ന പണി അറിയാവുന്നവർ കുറവായിരുന്നു. നല്ല കാശും കിട്ടും, ഇഷ്ടം പോലെ കൂട്ടുകാരും... കള്ളുഷാപ്പുകാരന് അമ്പലത്തിൽ താലപ്പൊലി കൊടിയേറിയ തിരക്കാവും. കട്ടർ ബാബു നാട്ടിലെത്തിയാൽ, അച്ഛന്റെ ഒരു ബാഗ് വർഷങ്ങളോളം തറവാട്ടു വീടിന്റെ ചുമരിൽ ഒരു വിശേഷാൽ ആണിയിൽ തൂങ്ങി കിടന്നിരുന്നു. സുരാജിന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ തോളിൽ തൂങ്ങിയിരുന്ന അതേ ബാഗ് അതേ നിറം. അമ്മമ്മ വളരെ വാത്സല്യത്തോടെയാണ് അച്ഛനെ കുറിച്ചു സംസാരിച്ചിരുന്നത്. കൊറച്ചു കുടിച്ചാലും ഓന് മന്ഷനെ തൊട്ട് നല്ല സ്നേഹാണ്.. അമ്മയെങ്ങാൻ അത് കേട്ടാൽ പിന്നെ വേറാർക്കും ചെവി കേൾക്കേണ്ടി വരില്ല.
"ഓ മരോനെ ഒരു ഒലിപ്പിക്കല്‍... കള്ളും കുടിച്ച് നാടു മുഴുവൻ പെണ്ണും കെട്ടി നടക്കണ ഒരു കള്ള തമിഴന്റെ തലയിൽ എന്നെ കൊടുത്തൊഴുവാക്കീട്ട് ഒരു തക്കാരം... മരോനെ വിളിച്ച് ആട്ടു കട്ടില്മ്മല് കെട്ടി ആട്ടിക്കോളും തള്ളേ ങ്ങള് ". പിന്നെ അമ്മമ്മ മിണ്ടില്ല, ഒന്നും മിണ്ടണ്ട ഓളങ്ങനെ പറഞ്ഞോട്ടെന്ന് കയ്യാഗ്യം കാണിക്കും എന്നോട്.
സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളിലെ ശ്വേതാ മേനോന്റെ കഥാപാത്രവുമായി അമ്മക്ക് നല്ല സാമ്യമുണ്ട്. ഒന്നിനേയും ആരേയും ഭയക്കാത്ത പ്രകൃതവും, ഒരൊറ്റ വെട്ടിന് രണ്ടു മുറി എന്ന സംസാരവും (അതുകൊണ്ട് മാത്രം ഞാൻ ജീവനോടെ നിങ്ങളോട് ഇങ്ങനെ ഞായം വെക്കുന്നു.) ജീവനോടെ ഉണ്ടോ മരിച്ചോ ഒന്നും എനിക്കറിഞ്ഞൂടാ... അവസാനമായി കണ്ടത് പത്തിൽ പഠിക്കുമ്പോഴാണ്... പിന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല. അതിനു മുൻപ് ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ വച്ചൊക്കെ കണ്ടാൽ അമ്മ ധൃതിയിൽ ഞങ്ങളെ ഒളിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. കാതിലെ ഇത്തിരി പൊന്ന് ഊരി കൊണ്ടു പോവും എന്ന് ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു.
എവിടെയൊക്കെ എനിക്ക് എത്ര സഹോദരങ്ങൾ ഉണ്ട്, ആരൊക്കെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു, ആരൊക്കെ മരിച്ചു... ഒന്നും അറിയില്ല... അന്നത്തെ കാലത്ത് കട്ടർ ബാബുമാരും നാഗേന്ദ്രൻമാരും ഒക്കെ നാട്ടിൻപുറത്തിന്റെ സ്ഥിരം കാഴ്ച്ചകളായിരുന്നു എന്ന് വേണം മനസ്സിലാക്കാൻ... ഓർമ്മയിൽ സ്നേഹത്തോടെ ഞാൻ ആദ്യമായി അച്ഛാ എന്നു വിളിക്കുന്നത് എന്റെ ഭർതൃപിതാവിനെയാണ്. 21 മത്തെ വയസ്സിൽ , വന്ന നാൾ തൊട്ട് അഞ്ചു വയസ്സുള്ള മകളെ കരുതും പോലെ എന്നെ ലാളിച്ചതും കൊഞ്ചിച്ചതും സുരേട്ടന്റെ അച്ഛനാണ് നിങ്ങൾ ഇടക്കു കാണാറുള്ള പടം ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചുള്ളതാണ്.
അമ്മ ദേഷ്യം വരുമ്പോൾ ഒക്കെ പറയുമായിരുന്നു കട്ടർ ബാബുവിന്റെ വിത്താണ് എപ്പോഴാണ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കഴുത്തറക്കുക എന്ന് പറയാനാവില്ല എന്ന്.. സഹികെട്ട് ഒരു ദിവസം ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് കട്ടർ ബാബുവിന്റെ മകളായി പിറന്നത് എന്റെ കുറ്റം കൊണ്ടാണോ എന്ന്, അമ്മ മിണ്ടാതെ എങ്ങോട്ടോ നടന്നു പോയി. എനിക്ക് നല്ല ബോധമുണ്ട് എന്റെ രക്തത്തിൽ ഒരു മടിയനായ ,അലസനായ, കള്ളത്തരങ്ങളുള്ള തമിഴൻ ഒഴുകി നടക്കുന്നുണ്ട് എന്ന്... ആ ബോധത്തിൽ ജീവിക്കുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം... എനിക്ക് ഞാനായി ജീവിക്കാൻ ആവുന്നുണ്ട്.
