പ്രതീകാത്മക ചിത്രം
'ആദ്യത്തേത് സിസേറിയന് ആണോ എങ്കില്‍ ബാക്കിയുള്ളതും സിസേറിയന് ആയിരിക്കും.' തലമുറകളായി കൈമാറി പല അമ്മമാരിലേക്കും എത്തുന്ന അലിഖിത നിയമമാണിത്. ഈ ധാരണകളെ സ്വന്തം അനുഭവം കൊണ്ട് തിരുത്തിയെഴുതുകയാണ് ഫഹിമ സഫര്‍ എന്ന വീട്ടമ്മ. സിസേറിയന് എന്ന മുന്‍വിധിയെ കാറ്റില്‍പ്പറത്തി ഒരു മുത്തുമണിയെ കൈയിലേന്തിയ അനുഭവം ഫഹിമ കുറിക്കുമ്പോള്‍ അതോരോ അമ്മമാര്‍ക്കുമുള്ള പ്രചോദനം കൂടിയാകുന്ന. വനിത ഓണ്‍ലൈനുമായി ഫഹിമ പങ്കുവച്ച ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായ കുറിപ്പിലെ വരികള്‍ ഇങ്ങനെ;
#ആദ്യത്തേത് സിസേറിയൻ ആണോ? എങ്കിൽ ഇനി എല്ലാം അങ്ങിനെ ആയിരിക്കും #
ഹായ് ..എല്ലാവർക്കും സുഖം എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ഇത് എന്നെ എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്, എന്റെ അനുഭവത്തിലെ, പ്രത്യേക തരം പ്രസവ കഥ പങ്കിടാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നതുകൊണ്ടാണ്. ഒരാൾക്കെങ്കിലും ഒരു പ്രചോദനമാകാനും എന്നെപ്പോലുള്ള മറ്റു പലർക്കും പിന്തുണയും ആത്മവിശ്വാസവും നൽകാനും ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഞാൻ ഒരു ഉമ്മയാണ്. 2 വയസ്സുള്ള ആൺകുട്ടിയുടെയും 4 ദിവസം പ്രായമുള്ള ഒരു കൊച്ചു മാലാഖയുടെയും .. എന്റെ പെൺകുട്ടി ജനിക്കുമ്പോൾ ആൺകുട്ടിക്ക് കൃത്യമായി 2 വയസും 20 ദിവസവും. എന്റെ ആദ്യത്തെ കുട്ടിക്ക് എമർജൻസി സി-സെക്ഷൻ ഡെലിവറി നടത്തി. നിശ്ചിത തീയതിക്ക് 2 ആഴ്ച മുമ്പ് എനിക്ക് പ്രസവവേദന തുടങ്ങി, ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പോയി, പ്രവേശനം ലഭിച്ചു, ഓക്സിടോക്സിൻ ഡ്രിപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് പ്രസവം പുരോഗമിച്ചു. എന്നാൽ 4 മണിക്കൂർ വേദനയും ദ്രാവക ചോർച്ചയും കഴിഞ്ഞ് പോലും, uterus വളരെയധികം പുരോഗമിക്കുന്നില്ല. കുഞ്ഞ് persistant occiput transverse സ്ഥാനത്താണെന്ന് ഡോക്ടർ കണ്ടെത്തി. അതിനാൽ ഞാൻ എന്റെ ആദ്യ പ്രസവം അടിയന്തര സി-സെക്ഷൻ ഡെലിവറി ആയി അവസാനിപ്പിച്ചു. ഞാൻ വല്ലാതെ വിഷാദത്തിലായി .. പിറ്റേന്ന് എന്റെ ഡോക്ടർ വന്ന് എന്റെ സിസിറിയന് കാരണമെന്താണെന്ന് വിശദീകരിച്ചു, എന്റെ ഗർഭാശയം സാധാരണ ജനനത്തിന് തികച്ചും ശരിയാണ്, പക്ഷെ കുഞ്ഞിന്റെ സ്ഥാനം കറക്റ്റ് ആയിരുന്നില്ല എന്നതാണെന്ന് അറിയിച്ചു . അടുത്ത തവണ നിങ്ങൾക്ക് സാധാരണ ജനനം നടത്താം. ഈ വാക്കുകൾ എന്റെ സങ്കടത്തെ മറികടക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ചു. എന്റെ ഡോക്ടർ ഒരു മികച്ച പിന്തുണക്കാരിയായിരുന്നു, മാത്രമല്ല അത് എനിക്ക് വലിയ ശക്തി നൽകി.
17 മാസത്തിനുശേഷം വീണ്ടും 2 പിങ്ക് വരകൾ കണ്ടെത്തി, ഈ സമയം ഞാൻ VBAC (സി-സെക്ഷന് ശേഷം നോർമൽ ജനനം) ലേക്ക് പോകുമെന്ന് അന്നുമുതൽ തീരുമാനിച്ചു.അതിനു എന്റെ ഭർത്താവ് പൂർണ പിന്തുണ നൽകുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ ഈ വാർത്തയെക്കുറിച്ച് ഞാൻ ആദ്യം അറിയിച്ചത് എന്റെ ഡോക്ടറേ ആണ്, ഞാൻ അവരെ വിളിച്ച് ഗർഭിണിയാണെന്ന് പറഞ്ഞു, vbac ന് കുഴപ്പമുണ്ടോ .. എന്തുകൊണ്ടും മുന്നോട്ട് പോകാം എന്ന് എന്റെ ഡോക്ടർ എന്നോട് പറഞ്ഞു. എന്നാൽ, ഞാൻ ആദ്യ പ്രസവിച്ച 15 കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള ആശുപത്രി അടച്ചുപൂട്ടി, എന്റെ ഡോക്ടർ 70 കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള മറ്റൊരു ആശുപത്രിയിലേക്ക് മാറി. അതിനാൽ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് 40 കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള പ്രശസ്തമായ ഒരു പ്രസവ ആശുപത്രിയിൽ പരിശോധന തുടരാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഇത് ഒരു 5 സ്റ്റാർ മെറ്റേണിറ്റി ഹോസ്പിറ്റൽ പോലെയാണ് .. ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു എനിക്ക് വി ബാക്ക് വേണമെന്ന് , അവർ ശരി പറഞ്ഞു എന്നെ സംബന്ധിച്ച് ഒരു ഫോമിൽ ഒപ്പിടാൻ. ഗർഭാവസ്ഥയിൽ എല്ലാം മികച്ചതും സാധാരണവുമായിരുന്നു. എന്റെ പ്രസവ തീയതി ഏപ്രിൽ 17,2020 ആയിരുന്നു. എന്നാൽ മാർച്ച് 23,2020 ലെ എന്റെ പതിവ് സന്ദർശനങ്ങളിലൊന്നിൽ, അടുത്ത കൂടിക്കാഴ്‌ചയെക്കുറിച്ച് മറ്റൊരു സ്കാൻ ചെയ്യാൻ ഡോക്ടർ എന്നോട് പറഞ്ഞു, അതായത് ആറാം തീയതി, അന്ന് സിസേറിയനു വേണ്ടി ഒരു തീയതി നിശ്ചയിക്കും. ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി, എനിക്ക് vbac ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ എന്തുകൊണ്ടാണ് സിസേറിയൻ എന്ന് ചോദിച്ചു. നിങ്ങൾക്ക് ആദ്യ പ്രസവവുമായി മതിയായ time period ഇല്ലാത്തതിനാൽ സിസേറിയനിലേക്ക് പോകുന്നതാണ് നല്ലതാണെന്നും നോർമൽ ശ്രമിക്കുന്നത് സുരക്ഷിതമല്ലെന്നും അവർ പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒരു വാക്കുപോലും പറയാതെ ആശുപത്രി വിട്ടു. എനിക്ക് വീണ്ടും സി സെക്കൻഡ് വേണമെങ്കിൽ, ഞാൻ 5 സ്റ്റാർ ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോകേണ്ടതില്ല. 70 കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള എന്റെ പഴയ ഡോക്ടറുടെ ആശുപത്രിയിൽ പോയി അവരുമായി ചർച്ച നടത്തി. വിഷമിക്കേണ്ട, ഞങ്ങൾ ഒന്നു try ചെയ്യാമെന്ന് അവർ എന്നോട് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു, നോർമൽ പ്രസവം ആകാൻ ഒരു പ്രേരണയുമില്ലാതെ ( മെഡിസിൻ use cheyyathe thanne) വേദന ആരംഭിക്കണം, ഗർഭാശയത്തിൻറെ വിള്ളൽ കാരണം ഇൻഡക്ഷൻ രീതികൾ vbac- ൽ പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ തവണ സ്വാഭാവികമായി വേദന വന്നത് കാരണം ഇത്തവണയും വരും എന്ന് എന്നെ ഉറപ്പുവരുത്തി. അതിനാൽ, പ്രസവവേദന ആരംഭിക്കുമ്പോൾ വരാൻ Dr. എന്നോട് പറഞ്ഞു, എന്തെങ്കിലും സംശയമുണ്ടെങ്കിൽ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും വിളിക്കുവാനും പറഞ്ഞു . പ്രസവ വേദന തനിയെ വന്നില്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് foleys cathtre രീതി പരീക്ഷിക്കാമെന്ന് അവർ എന്നോട് പറഞ്ഞു. (സെർവിക്സിനുള്ളിൽ ഒരു ബലൂൺ കത്തീറ്റർ സ്ഥാപിച്ച് 3cm വരെ uterus വികസിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മെക്കാനിക്കൽ രീതി.) ആ Dr.നോട് സംസാരിക്കുന്നത് എനിക്ക് വളരെ ആശ്വാസം തോന്നി, അവരുമായി തുടരാൻ തീരുമാനിച്ചു.
38 ആഴ്ചയിൽ എന്റെ പിവി ചെയ്തു, ഞാൻ 1 വിരൽ 40% ഉം ആയിരുന്നു. ഞാൻ നടക്കാനും ചെറിയ വ്യായാമങ്ങൾ ചെയ്യാനും തുടങ്ങി. പിവി കഴിഞ്ഞ് 1 ദിവസത്തിനുശേഷം എനിക്ക് മ്യൂക്കസ് പ്ലഗ് നഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി, അതിൽ വ്യെക്തവും ക്രീം നിറമുള്ളതുമായ രക്തക്കറകളില്ല. തുടർന്ന് എനിക്ക് ഡിസ്ചാർജുകൾ തുടരുന്നു. 38 ആഴ്ചയും 4 ദിവസവും ആയത് മുതൽ എനിക്ക് വേദനാജനകമായ contractions തുടങ്ങി. എന്റെ contractions വൈകുന്നേരം ആരംഭിച്ച് രാത്രി വരെ നീണ്ടുനിൽക്കും. ഞാൻ രാവിലെ ഉണരുബോൾ അത് ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യുo . അതിനാൽ ഇവ braxton hicks contractions ആണെന് ഞാൻ കരുതി. എന്നാൽ ഒരാഴ്ചക്കാലം ഇതുതന്നെ സംഭവിച്ചു, ഓരോ തവണയും വേദനയുടെ തീവ്രത വർദ്ധിക്കുമെങ്കിലും കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം. ഞാൻ 39 ആഴ്ചയും 2 ദിവസത്തിലും എത്തി.actual labor, ന്റെ ലക്ഷണമൊന്നുമില്ല, ഒരുതരം നിരാശകൾ ആരംഭിക്കുകയും എന്റെ ഡോക്ടറെ വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. വിഷമിക്കേണ്ട എന്ന് അവർ പറഞ്ഞു, എന്റെ നിശ്ചിത തീയതി 17 വരെ കാത്തിരിക്കട്ടെ, അതുവരെ വേദനയില്ലെങ്കിൽ, ആശുപത്രിയിൽ വരിക,ഒരു സ്കാൻ ഉണ്ടാകും, എല്ലാം okey ആണെങ്കിൽ നമ്മൾക്ക് 2, 3 ദിവസം കൂടി കാത്തിരിക്കാം. വീണ്ടും ആശ്വാസം തോന്നി. അങ്ങിനെ ഈ contraction പരമ്പര ഏപ്രിൽ 16 വരെ നിലനിന്നു .
17-ന് ഏപ്രിൽ രാവിലെ 5.30-ന് ഉറക്കമുണർന്ന് പ്രാർത്ഥന നടത്തി ആശുപത്രിയിൽ പോകാൻ തയ്യാറായി. രാവിലെ 9 മണിയോടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് യാത്ര ആരംഭിച്ചു. 15 മിനിറ്റ് ചില സമയങ്ങളിൽ 10 മിനിറ്റ് മറ്റും പോലെ നേരിയ കോണ്ട്രാക്ഷൻസ് വന്നു. രാവിലെ 11 മണിയോടെ ആശുപത്രിയിലെത്തി. ഡോക്ടർ എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ നേരിട്ട് സ്കാനിനായി പോയി, എല്ലാ കാര്യങ്ങളും മികച്ചതും സാധാരണവുമായിരുന്നു. ഡോ. PV ചെയ്തു എന്നെ അറിയിച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ തല എൻഗേജ്ഡ് ആണ്. Correct position ആണ്.. 3 സെന്റിമീറ്ററും 50% വികസിച്ചും ആണ്. 48 മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ എനിക്ക് പ്രസവവേദന ഉണ്ടാകുമെന്ന് അവർ ഉറപ്പുനൽകി, അതിനാൽ നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം. ഞങ്ങൾ മുറിയിൽ പോയി ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ചു, ഞാൻ എന്റെ മോനും ആയിട്ട് ഇരുന്നു. ആ mild cramps തുടർന്നെങ്കിലും ക്ലോക്കിൽ 1 മണി ആയപ്പോൾ പതിവായി വന്നു മാറുന്നു. ഏകദേശം 3 മണിയോടെ ഞാൻ എന്റെ മോനെ ഉറക്കുകയും ആശുപത്രി ഇടനാഴികളിലൂടെ നടക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. എന്റെ മനസ്സ് ഉടനീളം പ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകി. ഏകദേശം 1 മണിക്കൂർ ഞാൻ നടന്നു, എന്നിട്ട് ഞാൻ rest എടുത്തു. ഏകദേശം 5 മണിയോടെ എനിക്ക് 5-10 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ കൂടുതൽ contractions ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങി. ഇത് തുടർന്നു, 8 മണിക്ക് ഓരോ 5 മിനിറ്റിലും അതിന്റെ തീവ്രത വർദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിനാൽ ഞാൻ നഴ്‌സിന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അറിയിച്ചു. മാറ്റാൻ അവർ എനിക്ക് വസ്ത്രo നൽകി ലേബർ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി, അവർ ഒരു പിവി ചെയ്തു. നിർഭാഗ്യവശാൽ 3cm and 50% തന്നെ.. പുരോഗതിയില്ലെന്ന് നേഴ്സ് എന്നെ അറിയിച്ചു. ഞാൻ വളരെ അധികം ദുഖിതയായും തളരുന്നതും ആയി തോണി.. പക്ഷേ മറ്റൊരു ( c-sec) മനസ്സിനായി കണ്ണീരോടെ എന്റെ മനസ്സ് ഒരുക്കി. പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. കാരണം പ്രാർത്ഥന തുടർന്നോണ്ടിരുന്നു .എന്റെ നാഥൻ കൈവിടില്ല എന്ന മനസ്സോടെ... കൂടെ എനിക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ എന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പുകളും ഉണ്ടല്ലോ... അവരുടെ പ്രാര്ഥനകളും അതെ സമയത്തു എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടാർന്നു.. Covid-19 കാരണം നാട്ടിൽ വരാൻ പറ്റാതെ ഇരിക്കുന്ന ഒമാനിൽ ഉള്ള ഭർത്താവിനെ നേഴ്സ് എന്നെ ആ ടൈമിൽ ഫോണിലൂടെ കാണിച്ചു തന്നു.എല്ലാവരും പ്രാർത്ഥനയിൽ....
നഴ്സ് ഡോക്ടറെ വിളിച്ച് വിവരം അറിയിച്ചു. അവർ വരുന്നതുവരെ ഒന്നും ചെയ്യരുതെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു. രാത്രി 10.30 ഓടെ Dr.വരും. നഴ്സ് ഓപ്പറേഷൻ തിയേറ്റർ (OT) സ്റ്റാഫുകളെയും anastheshiast നെയും മറ്റും വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവരെയും അറിയിച്ചിരുന്നു. ഒരു നഴ്സ് എന്റെ C- sec നെക്കുറിച്ച് തിരക്കിലായിരിക്കുമ്പോൾ, മറ്റൊരു നഴ്സ് എന്റെ അരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് അവരും എനിക്കുവേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു, നമ്മൾക്ക് ഇനിയും 2.5 മണിക്കൂർ സമയമുണ്ട്, അതിനാൽ പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെടരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു.. ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. രാത്രി 10 മണിയോടെ എന്റെ വേദന വർദ്ധിച്ചുവെങ്കിലും 5 മിനിറ്റ് ഇടവേള പോരാ എന്ന് നഴ്‌സിന് തോന്നിയതിനാൽ വീണ്ടും PV ചെയ്തു എന്നെ പുരോഗതിയില്ലെന്ന് അറിയിച്ചു. 10.30 ഓടെ ഡോക്ടർ വന്നു, അവർ പിവി ചെയ്തു നഴ്സിനോട് പറഞ്ഞു, അവൾ 5 സെമീ and 60% ആണെന്നും 3 സെ. അല്ലെന്നും. ഏകദേശം 10.45 ഓടെ ഡോക്ടർ എന്നെ വീണ്ടും പരിശോധിച്ചു, എനിക്ക് 6.cm ആയിരിക്കുന്നു , അതിനാൽ അവർ ARM ചെയ്തു (എന്റെ മെംബ്രൺ Dr.പൊട്ടിച്ചു വിട്ടു ).
അൽഹമദുലില്ലാ..(സർവ സ്തുതി നാഥന് മാത്രം ) fluid വ്ക്തമായിരുന്നു, Maconium കടന്നുപോകുന്നതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളൊന്നുമില്ല. Fetal ഹൃദയമിടിപ്പ് (FHR) സ്ഥിരമായിരുന്നു. എന്റെ വേദന വളരെയധികം വർദ്ധിച്ചു തുടങ്ങി. എന്നിട്ടും 5 മിനിറ്റ് വ്യത്യാസത്തിൽ നഴ്‌സിന് വീണ്ടും പ്രസവത്തിന് പര്യാപ്തമല്ലെന്ന് തോന്നി. 12.30 ഓടെ വേദന വളരെയധികം വർദ്ധിച്ചു, അത് അസഹനീയമായി. ഞാൻ മുമ്പത്തെ സിസെക് രോഗിയായതിനാൽ, പ്രസവം വേഗത്തിലാക്കാനോ എന്റെ വേദന കുറക്കാനോ മരുന്നുകൾ നൽകാൻ കഴിയില്ല എന്ന് Dr. പറഞ്ഞു. ഞാൻ അവരോടു പറഞ്ഞു, ഞാൻ അത് സഹിച്ചോളവും . 10.30 മുതൽ എന്റെ ഡോക്ടർ എന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു. നഴ്‌സുമാർ ഡോക്ടർനോട് ഉറങ്ങിക്കൊള്ളാൻ ആവശ്യപ്പെടിക്കൊണ്ടിരുന്നു, (time ആകുമ്പോൾ വിളിച്ചാൽ മതിയല്ലോ ) പക്ഷേ അവർ ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു, അവർ എന്റെ അരികിലായി ഇരുന്നു . പുലർച്ചെ 1.30 ഓടെ ഡോക്ടർ എന്നെ വീണ്ടും പരിശോധിച്ചു, ഏകദേശം 10 സെന്റിമീറ്ററാണ്, പക്ഷേ ഒരു റിം മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു, അതിനാൽ 8 അല്ലെങ്കിൽ 9 സെ. എന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നുള്ള വേദനയുടെ തീവ്രത, വേദന അനുഭവിക്കുമ്പോഴെല്ലാം ഉയർന്ന പൾസ് മോണിറ്റർ എന്നിവ ഡോക്ടർ വായിക്കുന്നു. ഒരു നിശബ്ദ പോരാളിയായി , കൂടുതൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ലേബർ റൂമിൽ കരയാതെ പിടിച്ചു നിന്നു . ആ ഗുണം എന്റെ ഡോക്ടർ എന്നിൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, അവൾ വളരെ സഹകരണമുള്ള രോഗിയാണെന്നും അവൾ ധൈര്യമുള്ളയാളാണെന്നും നഴ്സുമാരോട് Dr പറയുന്നതു ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . എന്റെ ഡോക്ടർ എന്നോട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു, തുടർന്ന്, പുലർച്ചെ 1.50 ഓടെ ഡോക്ടർ എന്നെ നഴ്സിനോട് ജനന സ്യൂട്ടിലേക്ക് മാറ്റാൻ പറഞ്ഞു. പുഷിംഗ് പ്രവണത ആരംഭിക്കുമ്പോൾ എന്നെ ജനന സ്യൂട്ടിലേക്ക് മാറ്റി.
പുലർച്ചെ രണ്ടുമണി മുതൽ push ചെയ്യൽ ആരംഭിച്ചു. ഈ സമയം എന്റെ വേദന 4 മുതൽ 6 മിനിറ്റ് വരെയാണ്. വിടവ് കൂടുകയും തീവ്രതയും ദൈർഘ്യവും വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്റെ ഡോക്ടറും നഴ്സുമാരും എന്നെ വേദനയോടെ push ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു, അവർക്ക് കുഞ്ഞിന്റെ തല 2,3 pushu കൊണ്ട് കാണാൻ സാധിക്കുമെന്ന് എന്നെ അറിയിച്ചുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്കത് ചെയ്യാൻ കഴിയും എന്ന് പറഞ്ഞു inspire ചെയ്തു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു . ഒരു നഴ്സ് അതിനിടയിൽ എനിക്ക് വെള്ളം തന്നു, വിശ്രമ ഘട്ടത്തിൽ അവർ എന്റെ നെറ്റിയിൽ തലോടി. 3 push നുശേഷം ഡോക്ടർ കുഞ്ഞിന്റെ മുടി കാണാൻ സാദിക്കുന്നെണ്ടെന്നും അമ്മയെ പോലെ നീളമുള്ള മുടിയുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. എന്നാൽ കുട്ടിക്കാലം മുതൽ എനിക്ക് mild ആസ്ത്മ ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ശ്വാസോച്ഛ്വാസം നടത്താനായില്ല. അതിനാൽ 2 നഴ്‌സുമാർ എന്നെ സഹായിച്ചു, അവർ എന്റെ വയറ്റിൽ സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തി, അടുത്ത 2 പുഷുകൾക്കുള്ളിൽ, പുലർച്ചെ 2.20 ന് 3.204 കിലോഗ്രാം ഭാരമുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടി ജനിച്ചു. അൽഹമദുലില്ല, ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ കരഞ്ഞു, ഡോക്ടർ അവളെ എന്റെ വയറിനു മുകളിൽ വച്ചു. ആ നിമിഷം എനിക്ക് തോന്നുന്നത് വിശദീകരിക്കാനോ പ്രകടിപ്പിക്കാനോ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല, ഇപ്പോളും . അതെ, ഞാന് അത് ചെയ്തു. അല്ലാഹുവിന്റെ കൃപയാൽ എനിക്ക് വിജയകരമായ ഒരു VBAC ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു , ഒപ്പം നിശ്ചയദാർത്യമുള്ള എന്റെ ഡോക്ടറും എന്നെ സഹായിച്ച എന്റെ സുന്ദരികളായ നഴ്സുമാരും എന്റെ കുടുംബവും. എന്റെ DR.വളരെ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു, കാരണം, #എന്നെ ഏറ്റുവാങ്ങിയ അതേ കരങ്ങളിൽ തന്നെയാണ് എന്റെ 2 മക്കളും പിറന്നു വീണത്.. ...Yes..#Drകൗസല്യ മാഡം... എന്റെ ഡോക്ടർ വളരെ സന്തോഷിച്ചു. ഇതുപോലുള്ള നിമിഷങ്ങൾ ജീവിതത്തിൽ അപൂർവമാണെന്നതിനാൽ... അവർ എന്നെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ എപ്പോളും കണ്ടിരുന്നു# Dr.നോട് എന്റെ നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കാൻ വാക്കുകളൊന്നും മതിയാകില്ല.
അതിനാൽ ഒരു c- സെക്ഷനു ശേഷം സാധാരണ ഡെലിവറി സാധ്യമല്ലെന്ന് കരുതുന്ന എല്ലാവരും, നിങ്ങൾ തെറ്റാണ്. എന്തായാലും നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോഴും സുരക്ഷിതമായ സാധാരണ ഡെലിവറി നടത്താം. ഇതിന് സമ്മതിക്കുന്ന ഒരു പിന്തുണയുള്ള ഡോക്ടറെ കണ്ടെത്തുക എന്നതാണ് ഒരേയൊരു വെല്ലുവിളി. നിർഭാഗ്യവശാൽ നമ്മൾ ജീവിക്കുന്നത് ആദുര സേവനം ഒരു ബിസിനസ്സും ആയി കാണുന്ന കാലഘട്ടത്തിലാണ് . ഹോസ്പിറ്റൽ സെക്ടറിൽ പ്രത്യേകിച്ച്... ഒരിക്കലും നിങ്ങളുടെ തീരുമാനങ്ങൾ ഉപേക്ഷികരുത്... ശക്തമായ വിശ്വാസം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുക നിങ്ങൾ ശക്തനാണ്, നിങ്ങൾ ദൃഡ നിശ്ചയത്തിലാണെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് എന്തും നേടാനാകും..
Nurses : Asha nd Ancy
